Jak budować pewność siebie u dziecka? Sprawdzone sposoby

Pewność siebie i wiara we własne możliwości, to cechy, które w znacznym stopniu są odpowiedzialne za osiąganie sukcesów oraz podążanie za ambicjami. Wartości te, tak ważne dla każdego człowieka, zaczynają się kształtować już od najwcześniejszego dzieciństwa i mają duży wpływ na życie dorosłe. Od dziecka więc powinno się zaczynać budowanie i wpajanie pewnych własności, które potem mogą znacznie ułatwić życie.

Uwierzyć w siebie

Pewność siebie opiera się w głównej mierze na wierze i zaufaniu. Wierze w siebie, swoje możliwości oraz ufaniu własnym osądom i przekonaniom. To na barkach rodziców spoczywa obowiązek dodawania wiary w siebie dziecku, by te zamiast bać się wszystkiego, okazywało ciekawość oraz chęci do poznawania nowych rzeczy. Miłość rodzica do dziecka to podstawa i to miłość bezwarunkowa. Budowanie poczucia własnej wartości polega przede wszystkim na zdobywaniu doświadczenia i każdy rodzic powinien zachęcać dziecko do poznawania świata, do nauki, by te w przyszłości nie obawiało się wyzwań. Trzeba mu poświęcić czas i uwagę.

Nauka samodzielności

Rodzice zazwyczaj we wszystkim chcą wyręczać dziecko, starając się, by te nie popełniało błędów ani, by przez przypadek nie zrobiło sobie krzywdy. Chcą je chronić, aż do przesady, a to jest błąd. Dziecko od najmłodszych lat będące pod kloszem, z wiekiem stanie się bardzo niepewne siebie i wylęknione oraz niezdolne do podejmowania jakichkolwiek samodzielnych decyzji, co może zaważyć na jego życiu dorosłym. Od najmłodszych lat powinno się uczyć malucha wykonywania pewnych czynności samodzielnie oraz podejmowania decyzji. Powinno uczyć się na błędach – raz się potknie, to następnym razem będzie bardziej uważało i co ważnie, nie wolno krytykować je za popełnione błędy, a wszelkie sukcesy, nawet te najmniejsze – chwalić.

Pomoc i cierpliwość

To rodzice powinni pomagać dziecku w budowaniu własnej wartości. Nie odsuwać go od siebie, tylko sprawić, by czuło się kochane i potrzebne. Można przykładowo zrobić z dziecka swojego małego pomocnika i zachęcać je do pomocy w codziennych czynnościach. Co ważne – zachęcać, nie nie nakazywać. Powierzanie mu obowiązków już od najmłodszych lat będzie sprawiało, że będzie czuło się potrzebne, oczywiście muszą to być obowiązki na miarę jego możliwości i sił, a w razie czego zaoferować mu pomoc. Trzeba również pamiętać o tym, że dziecko wszystko robi znacznie wolniej niż osoba dorosła, potrzebuje więcej czasu, a nawet znacznie więcej prób by wykonać coś poprawnie. Należy uzbroić się w cierpliwość i nie poganiać malucha – ono się uczy i potrzebuje do tego czasu, a nie ciągłego pospieszania.

Zaufanie i zakaz porównywania

Zaufanie jest bardzo ważne dla dziecka. To, że rodzice mu ufają i pozwalają coś zrobić oznacza, że jest czegoś warte, że mu wierzą i wiedzą, że potrafi to zrobić, osiągnąć i że na nim polegają. To również zezwolenie na swobodne poznawanie świata i zbieranie doświadczenia. To dotyczy się również kwestii porównywania. Rodzice często stosują tą metodę, porównując zachowania swoich dzieci do innych, co zdecydowanie może działać deprymująco na dziecko i sprawiać, że poczuje się gorsze, bo nie jest takie, jakie być powinno zdaniem mamy czy taty.

Pójście w drugą stronę również nie jest dobrym rozwiązaniem. Pochwały są dobre i powinno się je stosować względem dziecka, chwaląc je za dobrze wykonaną pracę czy czynność, ale chwalenie poprzez pokazywanie, że jest w czymś lepsze od innych może w przyszłości zaowocować zbytnią pewnością siebie i arogancją, co raczej nie zjedna mu przychylności rówieśników, a w przyszłości może doprowadzić do zachwiania samooceny.